jueves, septiembre 11, 2008

Mi madre me ha enviado mis poemas :-)

Ayer mi madre arreglando mi dormitorio en Georgia, encontró algunos poemas mios, luego rebuscó en el ordenador y hoy me los ha mandado. Solía escribir muchos poemas cuando era pequeña :) Y en diferentes idiomas. Me encantaba escribir poemas. Ahora ya no los escribo. Supongo que las musas están de viaje :))


Este es uno de los que tengo en alemán; primero lo escribí en alemán, y despues de unos cuatro meses lo traduje al georgiano, que tambien quedó muy bonito. Abajo ponen las fechas exactas de composición.


Feliz lectura :)



***

Auf der Strasse stand ich,
vor einem Baum.
Alles schwamm im Nebel,
alles sah ich kaum.

Es war Herbst und es war
ein kalter Abend;
und im Nebel sah man
das Licht einer Ampel.

Neben dieser Ampel
sah ich ein Kind;
durch die Strassen tanzend
wehte der Wind.

Bunte Blätter fielen,
sangen zarte Lieder.
Ich stand vor dem Baum,
das Kind stand dort wieder.

Ich ging zu ihm. Ich sah,
es war sehr klein;
es was ohne Hut und
es war ganz allein.

Mit blauen Augen,
mit goldenen Locken;
trug weisse Jacke an
und weisse Socken.

Ich wollte es fragen
über seinen Namen,
aber plötzlich sah ‘was
und konnte nichts sagen.

Ich bemerkte etwas,
was mich verblüffte:
durch die Jacke sah ich
zwei kleine Flügel.

28. 01.01



***
ვიდექი გზაზე ხის წინ,

ვაკვირდებოდი ქუჩებს,

გზა კი ცურავდა ნისლში,

ვერას ვხედავდი უკვე.


საღამო შემოდგომის

სუნთქვას იწყებდა ცივად,

თვალს ვაყოლებდი ჩემთვის

შუქნიშნის ფერთა ციალს.


უცებ, შევნიშნე იქვე

სულ პაწაწინა ბავშვი;

ქუჩებში ცეკვა-ცეკვით

დათარეშობდა ქარი.


ფოთლის ხალათი ჭრელი

ეფინებოდა მიწას,

და თან მღეროდა კდემით

უნაზეს მელოდიას.


მე იქ ვიდექი ისევ,

ვუცქერდი სრბოლას ქარის;

იღუშებოდა ნისლი,

კვლავაც იქ იდგა ბავშვი.


მივუახლოვდი. თურმე

ყოფილა ერთი ციდა,

თავს არ უთბობდა ქუდი,

ფეხს ეცვა თეთრი წინდა.


მე მომაპყრობდა მყისვე

უმანკო, ზღვისფერ თვალებს,

ქარი უჩეჩდა კულულს,

და შიგ აქსოვდა ალერსს.


ემოსა მხოლოდ თეთრი

ქათქათა მოსასხამი;

ფერხთ ემსხვრეოდა ყინვა

და მუხლს იყრიდა ავი.


ვიგრძენ სურვილი მწველი,

რამე გამეგო მასზე:

ვინ იყო, სადაური,

ან რას ეძახდნენ სახელს.


რატომ დატოვეს, ანდა,

შუა ქუჩაში მარტო,

უწყალო სიცივეში,

ასე - და თანაც ამ დროს.


ის იყო, უნდა მეთქვა,

პირზე შემაშრა ღიმი;

თითქოს გაჩერდა ჟამი,

წამართვა ძალა სიტყვის.


ქათქათა მოსასხამზე

ღიმილს აფრქვევდა ცა;

იკვეთებოდა მასში

ორი პატარა ფრთა.


18.05.01.

13 comentarios:

Manana dijo...

metireba :)

AnnA dijo...

muaaak ^:*:* :)

sopiko guramishvili dijo...

qoooooooooooooooooooo Ra magariaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa...

Qoooo agar agrdzeleb poemebis ceras? poemuri sakhee qooo?jejej

dzaaan magariaa bravisimoo

PCUA

ketitsatsalashvili dijo...

wow udzlieresia !!!!

Anónimo dijo...

martla dzaan magariaaa.
poemuri sakhe. jajajaja

AnnA dijo...

didi madloba yvelas :)

ara sop, aRar maqvs muzebi :-)

Katiée.Ge dijo...

sainteresoa!:)) espaneli megone tavidan :)

AnnA dijo...

katiee...: :)masecaa:) Tumca, saqarTveloSi davibade da qarTveli mSoblebi myavs :) magram me orive var :)

Manana dijo...

ucnaur SemtxvevasTan gvaqvs saqme :)

AnnA dijo...

:-)) manana deida :)

Héctor dijo...

Yo voy a contribuír a LA POESIA con esta canción cuya letra te dedico a tí. Es muy conocida, pero creo que expresa bien el aprecio que te tengo. Por las dudas, te la mando por quintuplicado, ji...ji...

http://www.youtube.com/watch?v=Hd4Xy_sTSik

http://www.youtube.com/watch?v=KIKFLPn7rKI

http://www.youtube.com/watch?v=q6QPjMFzl4Y

http://www.youtube.com/watch?v=BjRVzdHJjWo

http://www.youtube.com/watch?v=E6qWIqe_4YE

Hago mías las palabras de Goytisolo para decirte lo que te deseo para tu vida.

(Y a ver si nos traduces del alemán tu poema, piensa en mí, piensa en mí...ji...ji...)

Héctor dijo...

Llego al cyber y encuentro mi comentario por duplicado, no se lo que pasó, Aniushka. Mira los videos y guarda el que funcione bien! Muaks ! (no tengo la culpa, yo lo hice simple)

Otra tema:

El traductor Google me da esta traduccion de tu poema:

En la carretera, era yo,
delante de un árbol.
Todo nadaban en la niebla,
He visto casi nada.

Era otoño y se
una noche fría;
y se puede ver en la niebla
la luz de un semáforo.

Además de este semáforo
Vi un niño;
bailando por las calles
el viento soplaba.

Colorido hojas cayeron,
cantaba canciones suaves.
Yo de pie delante del árbol,
el niño estaba allí.

Fui a él. Vi
es muy pequeño;
es sin sombrero y
es completamente solo.

Con los ojos azules,
con rizos de oro;
vestía camisa blanca a
en blanco y calcetines.

Quería preguntarle
en su nombre,
pero de repente vio 'fue
y no podía decir nada.

Me di cuenta de algo
Yo estaba asombrado:
de la chaqueta que vi
dos pequeñas alas.

28a 01,01


Se ajusta mas o menos a lo que tú expresaste ???
Y...tú viste al angel??

mil muaks, amiga.

AnnA dijo...

siiiiiii, se ajusta :) :)